ابوالفضل عبدالرحمان عجلی رازی
ملیت : ایرانی
-
قرن : 5
منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(454 -370 ق)، قارى، ادیب و شاعر. معروف به ابنبندار و مشهور به شیخالاسلام.در مكه به دنیا آمد و قرآن را بر ابوعبدالله مجاهدى و على بن داوود دارانى و ابوالحسن حمامى قرائت كرد. عجلى حدیث را در مكه و بغداد و دمشق و بصره و كوفه و حمص و مصر و اصفهان و رى و تستر و فساء و نیشابور و نساء و گرگان از محدثین بزرگ فراگرفت. مستغفرى و ابوبكر خطیب و ابوصالح موذن و نصر شیرازى و ابوعلى حداد و محمد دقاق و ابوسهل بن سعدویه و فامطه بنت بغدادى حدیث از وى روایت كردهاند. عجل یدر یك شهر مدت طولانى اقامت نمىكرد و به شهرهاى بسیارى سفر مىنمود و در هر شهر در مسجد خراب آن سكنى مىكرد و چون شناخته مىشد به مكانى دیگر مىرفت. وى سرانجام در نیشابور درگذشت. او اشعارى در زهد سروده است. از آثارش: «جامع الوقوف»؛ كتابى در «فضائل القرآن». پارهاى از رجالنویسان وى را همان ابوالفضل رازى، عبدالرحمان بن حسن، صاحب كتاب «اللوامح»، در قراآت، مىدانند.
تازه های مشاهیر
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}